((**Es8.899**)quarum
proprietatem ab ingressu in societatem servaverit,
at nullum neque fructum, neque eorum
administrationis rationem exposcere pro tempore
quo in societate permanserit, nisi cum Rectore
Maiore aliquod peculiare pactum fuerit.
DE VOTO OBEDIENTIAE
N. 5
1. ° Propheta David Deum enixe orabat, ut illum
doceret eius voluntati obsequi. Servator Dominus
certos nos fecit se huc in terras descendisse, non
ut faceret voluntatem suam, sed voluntatem Patris
sui, qui in coelis est. Huc spectat obedientiae
votum, scilicet, ut certiores efficiamur nos
sanctae Dei voluntati obtemperaturos.
2. ° Obedientiae votum socios ita devincit, ut
iis tantum operam navent, quae cuiusque Superior
fore iudicabit ad maiorem Dei gloriam, et animae
suae proximique utilitatem, secundum ea, quae
hisce constitutionibus praescribuntur.
3. ° Huiusque voti observantia sub culpa non
obligat, nisi in iis, quae mandatis Dei Sanctaeque
Matris Ecclesiae adversentur, et cum Superior suum
praeceptum his verbis exprimit: <>
4.° Obedientia nos certos reddit Dei voluntatem
adimplere. Quapropter unusquisque proprio
Superiori obediat, illumque in omnibus veluti
patrem peramantem habeat, eique pareat integre,
prompte, hilari animo et demisse; ea persuasione
ductus in re praescripta voluntatem Superioris
ipsam Dei voluntatem patefacere.
5. ° Nemo anxietate petendi vel recusandi
afficiatur. Si quis autem cognosceret quidpiam
sibi vel nocere, vel necessarium esse, reverenter
id Superiori exponat, cui maxima erit cura eius
necessitati consulere.
6. ° Maxima unicuique fiducia in Superiore sit,
neque ullum cordis secretum quisquam erga illum
servet. Quoties ab eo postuletur, vel ipse
necessitatem agnoscat, etiam conscientiam suam ei
adaperiat, quotiescumque hoc ad maiorem Dei
gloriam, animaeque utilitatem conferre
iudicaverit.
((**It8.1064**)) 7. °
Nemo resistendo pareat, neque verbis, neque
factis, neque corde. Quo magis aliquid repugnat
facienti, eo maiori merito erit in conspectu Dei
si illud perficitur 1.
DE VOTO PAUPERTATIS
N. 6
1. ° Observantia voti paupertatis in hoc
praecipue consistit, ut animum ab omnibus
terrestribus alienum habeat; quod nos vita
quoqueversu communi ad victum et vestimentum
consequi curabimus, nec quidpiam, nisi peculiari
Superioris permissione, pro nobis retinentes.
2. ° Unusquique hoc voto tenetur cellulam suam
maxima simplicitate habere, et summopere niti, ut
cor virtute, non corpus vel aedium parietes
exornentur.
1 Caput de forma societatis et caput de voto
paupertatis fere ad verbum excerpta fuerunt a
constitutionibus Congregationis scholarum
caritatis, quam approbavit Gregorius Papa XVI die
21 junii 1836.
(**Es8.899**))
<Anterior: 8. 898><Siguiente: 8. 900>
