((**Es10.833**)
verbis atque operibus instituta ad iuventutem
christiane erudiendam sapectantia alacri animo,
peculiarique solicitudine commendarunt atque
eisdem sunt suffragati.Pius autem IX Pont. Max.,
quem diutissime Deus ad Ecclesiae gloriam
incolumen ac sospitem servet, praeter indefessos
labores pro idolescentulis periclitantibus
perlatos, omnimodis subsidiis illas institutiones
fovit, quae ad huiusmodi sacri ministerii partem
spectarent.
Nostris vero temporibus longe maior urget
necessitas. Nam incuria multorum parentum, abusus
artis guttembergiae, haereticorum atque
schismaticorum conatus ad coacervandos sibi
sectatores, necessitatem ingesserunt simul
coniungendi vires ad proelianda proelia Domini sub
Vexillo Vicarii Domini nostri Iesu Christi, ad
tuendam fidem et tutandos bonos mores praesertim
adolescentulorum, quos prae inopia deficiunt
praesidia ad christianam doctrinam assequendam.
Hic est finis Societatis sive Congregationis
Sancti Francisci Salesii.
((**It10.897**))
DE EIUSDEM SOCIETATIS
PRIMORDIIS
Iam inde ab anno millesimo octingentesimo primo
et quadragesimo Ioannes Bosco sacerdos una cum
aliis ecclesiasticis viris operam dabat, ut simul
in unum locum Augustae Taurinorum adolescentulos
derelictos et pauperes colligeret, eosque ludis
exhilararet, eodem vero tempore panem divini verbi
iis distribueret. Quae quidem omnia auctoritatis
ecclesiasticae consensu fiebant.
Quum autem Deus exiguis hisce initiis
benediceret, mirum quantus adolescentium numerus
huc libenter conveniret! Quibus quidem omnibus
perpensis, anno MDCCCXLIV Aloysius Fransonius,
felicis recordationis, Taurinensis Dioecesis
Archiepiscopus, passus est aedificium in formam
Ecclesiae dicari 1, ibique sacra omnia peragi,
quae necessaria sunt ad rite colendos dies festos,
atque adolescentulos instituendos, qui
frequentiores in diem adventabant. Huc saepius
Atchiepiscopus ipse se contulit, ut Sacramentum
Confirmationis administraret. Anno MDCCCXLVI
decrevit, ut omnes, qui huic instituto
interessent, ibi possent ad Sanctum Eucharistiae
Sacramentum admitti, praeceeptum Paschatis
adimplere;ut sacerdotibus liceret ibi sacrum
solemne facere, et triduanas vel novendiales
preces indecere quoties ipsis videretur. Haec
omnia in Asceterio s. Francisci Salesii facta sunt
usque ad annum MDCCCXLVII. Hoc autem anno quum
numerus adolescentulorum augeretur, ideoque aedes
iam nequiret omnes capere, adnuente auctoritate
ecclesiastica, in alia urbis regione, ad Portam
Novam, alterum Asceterium adapertum fuit sub
titulo s. Aloysii Gonzagae.
Quum vero et haec duo, labente tempore, satis
non essent, tertium anno MDCCCXLIX in Vanchilia,
eiusdem etiam urbis regione, instituebatur sub
titulo Sancti Angeli Custodis.
Irrumpentibus autem iis temporum
difficultatibus, quae religioni summopere
adversarentur, vir amplissimus, cui dioeceseos
cura erat demandata, motu proprio regulas
huiusmodi Asceteriorum probavit, et Ioannem Bosco
sacerdotem eorumdem Rectorem constituit, quacumque
facultate donatum, quae ad id necessaria atque
opportuna
1 Hoc tunc duabus cellulis constabat, quae ad
Hospitium sacerdotum inservirent Rectorum Hospitii
pro puellis bericlitantibus quod Refugii nomine
dicitur; deinde anno MDCCCXLV asceterium in
Valdoccum translatum fuit ubi etiam nunc est anno
MDCCCLXXIII.
(**Es10.833**))
<Anterior: 10. 832><Siguiente: 10. 834>
